|
|
KOCA REİS
Yad olunca kılavuz,
Bir bir tükenir Oğuz,
Burda az kaldık, sanki
Ötede daha çoğuz.
Dün, bugün, yarın derken,
Ya geç olur, ya erken,
Yer ve gök genişlerken,
Yol vardı uca Reis.
Oy ne haldı, ne haldı,
Zaman- mekan kısaldı.
Dostların öksüz kaldı,
Halimiz nice Reis.
Sen gittiğin gideli,
Esmez Kafkas'ın yeli,
Yaralı Turan ili,
Gündüzler gece Reis.
Dağlar, dağlar Keş Dağlar,
Yol bilmez serkeş dağlar,
Tuğlarımla yazmışım,
Acuna Türk eş dağlar.
Doğruya “doğru” dedin,
Sustun, ya Hak söyledin,
Dik durdun baş eğmedin,
Namluya, taca Reis.
Baş kesen, Ali kıran,
Aşkına karşı duran,
Zindanlarda yatıran,
Lanet o güce Reis.
Dört yanım yara deniz,
Yaramı sara deniz,
Şimdi seni kim söyler?
Çırpın eyy Karadeniz.
Gülde gülü derenler,
Can evinden verenler,
Yürüyor alperenler,
Ülkümüz yüce Reis.
Ötüken'den er seçmiş,
Pîr dolu bade içmiş,
Sağ yanında yer açmış,
Yesevi Hoca Reis.
Sen Oğuz'un bileni,
Gök ışıkla geleni,
Sen Nizam-ı Alem'in,
Dualı kardeleni...
Yalnız O'ndadır salah,
Yalnız O'ndadır felah,
Kurban istemiş Dergah,
Sevdası koca Reis.
Sevdalı Koca Reis..
Mehmet Ali KALKAN |
|
|
|
