Seyyid Muhammed Efendi, talebelik yıllarında İslami tedrisin yasak olması nedeni ile saklılık içerisinde alimlerin meclislerine gelebiliyordu. Başta Hunad ve Cami-i Kebir olmak üzere ilim tahisilinde bulundukları camilerin en üçra ve saklı odalarında sayıları on beşi geçmeyen bazen de birkaç öğrenciye kadar inen kimseler ile ders işleyebiliyordu. Yaz dönemi bağ evlerine gidiyor hocaları ile birlikte dağ kovuklarında ilim meclislerine katılıyordu. Bu ilim meclislerinin maişeti, içlerinde Seyyid Muhammed Efendi’nin de bulunduğu birkaç öğrencinin çeşitli köylerde yapmış oldukları vaazlar sayesinde karşılanıyordu. Uzun yıllar ilim tahsiline devam eden Seyyid Muhammed Efendi dedelerinden gelen Kadiri, babasından intikal eden Halidî-Nakşi, Çorakçızade Hacı Hüseyin Efendi’den el hayrını aldığı Ebheri ve Said Nursi’den aldığı Mevlevi kollarının müşidliğinde bulunmaktadır.

     Seyyid Muhammed Efendi Hazretlerinin Tevazu ve alçak gönüllülüğünün tarifini yapmak mümkün değildir. İnsanlar arasında ayırım yapmamalarına rağmen ilim sahiplerine, hafızlara, fakirlere ve edepli insanlara daha fazla zaman ayırırlar. Yanında sükut ve edep sahibi kişilerin ayrı bir önemi vardır. Kimseye kızmaz ve kimseden incinmezler. Nur suresinde (37. Ayet) buyurulduğu gibi: "Onlar ne ticaretin ne de alış verişin Allah´ı zikirden alıkoymadığı kişilerdir."

     Davete mutlaka icabet ederler, gelenlere iadei ziyarette bulunduğu gibi gelmeyene de giderler. Gerek müridlerinden, gerekse müridi olmayanlardan misafiri hiç eksik olmaz. Kimse ile münakaşaya girmez, sevenlerini üzüntüye garketmez, tam tersine kurtuluşu müjdelerler. İslamın bütün şartlarına uyduğu gibi, tebliğ emri ilahisine de mümkün olduğu kadar uyarlar. Müridlerine, her zaman Allah´ü Tealayı zikretmenin üstünlüğünün tebliğ edilmesini tavsiye eder.

     Çok sayıda kerameti vardır. Ancak biz buraya sadece iki tanesini alabileceğiz. İstanbul Yedikule`deki hanei saadetlerinde sohbet ederken, birisi gelerek "Efendim benim paramı almışlar, yastığımın altına koymuştum, şimdi ise yok" der. Seyyid Muhammed (k.s.) Hazretleri, elini adamin omzuna koyarak, "Oğlum oraya iyi bakmamışsın, git paranı koyduğun yerde duruyor" der. Adam, gider ve iki saat gibi bir zaman sonra gelir. Sevincinden parayi bulduğu anlaşılan adam, "Parayı buldum, koyduğum yerde duruyormuş" der. Baska bir kerameti ise Allah´ü Taalanın izni ile şöyle gerçekleşir.

     Almanya`daki müridlerinden Hikmet Uçar ve arkadaşları sohbet ederlerken, yanlarında bulunan Konya`lı arkadaşlarına "Allah´ü Taalayı zikrin üstünlüklerini ve kadiri tarikatını anlattıktan sonra, "önceki hayatına bir nokta koy, sana ders verelim" derler. Adam da: Bunu bana birkac kez teklif ettiniz, ama mürşidiniz şimdi nerede derler, İstanbul`da cevabını alınca peki telefonu açın, oradan bana "kim olduğumu, aslımı saysin" der. Telefon ev sahibi tarafından açılır ve kendisine verilir. Telefonda konuşan Seyyid Muhammed (k.s.) Efendi buna arzu ettiği bilgileri verince, "tamam tatmin oldum" der ve ders alır. Allah´ü Taala himmet ve dualarını üzerimizden eksik etmesin.