8-12 yaş arasında bir yerde küçük, tatlı çocuğunuz göz deviren, cevap yetiştiren, tepinen, adeta terbiyesiz bir yumurcağa dönüşür.

Uzmanlar "ön ergenlik" olarak da adlandırılan bu dönemin çok büyük fiziksel ve duygusal değişimlerin yaşandığı bir dönem olduğunu belirtiyor ve çocukların ebeveynlerin sınırlarını ve otoriteyi test etmelerini normal olarak değerlendiriyorlar.

Ancak yaşlarından beklenen bir durum olsa da, ne yazık ki bu yaştaki çocuklar çoğunlukla sınırı fazlasıyla aştıklarını fark edecek olgunlukta olamıyorlar.

Buna şarkı sözleri, televizyon dizileri ve filmler gibi yollarla toplumun da kaba ve sert davranışlara, en hafif deyişle, göz yummasının etkisi de eklendiğinde, çocuğunuzun bazı tutum ve davranışlarına tahammül edemez bir hale gelebilirsiniz.

Ne yapmalısınız?

Çocuğunuzun davranışlarını düzeltmesi; daha hoş ve uygun davranışlar göstermesi için:
Kendiliğinden yok olacağı ümidi ile kötü davranışlarını görmezden gelmeyin. Kabalık bir dönem değil, öğrenilmiş bir davranıştır.

Nahoş sözler, odasını toplaması ya da masayı hazırlaması gibi istekleri yerine getirmeyi reddetmesi ve saygısız davranışların derhal üzerinde durulması gerekir.

Sakin olun. Çocuğunuz size kaba cevaplar verdiğinde bu şekilde davranmasının kırıcı olduğunu bilmesini sağlayın. Öfkelenmenin doğal olduğunu ancak kabalığın doğal karşılanamayacağını belirtin.
Kendinizi kaybetmeyin. Karşılıklı bir bağrış çağrış içerisine girmeniz sadece çocuğunuza sizi öfkelendirmeyi başardığını görme tatminini yaşatır

Bunun yerine odadan çıkın ve saygılı bir şekilde konuşmayı başarabildiğinde yanınıza gelebileceğini ve sizinle konuşabileceğini söyleyin.
Boş tehditler savurmayın. "Bir daha gözlerini o şekilde devirirsen oyarım onları" demeniz hiçbir fayda sağlamaz. Ancak kaba davranışı ve cevap yetiştirmesinin cep telefonu, iPod veya bazı ayrıcalıklarını yitirmesine yol açacağını söylemeniz davranışı hakkında bir kez daha düşünmesini sağlayacaktır.

 Sadece uygulayabileceğiniz gerçekçi tehditler yöneltin ve gerektiğinde bunları mutlaka uygulayın.
Davranışının nedenini anlamaya çalışın. Çocuğunuz aniden sevimsiz ve tahammül edilemez bir hal aldıysa, bunun nedenini bulun.

 Bu yaşlarda daha ağır akademik sorumluluklar ve karmaşık sosyal sorunlarla karşılaşırlar. Stres, uykusuzluk ve büyüyor olmanın getirdiği bazı durumlar bu gibi olumsuz davranışlara yol açabilir.

Kibar davranışı ödüllendirin. Kibar ve saygılı davranışlarının takdir edildiğini bilmesini sağlayın; olgun tutumundan dolayı ona teşekkür edin.
Beklentilerinizi konuşun. Sakin bir zamanınızda karşılıklı olarak oturun ve beklentilerinizin neler olduğunu anlatın.

Örneğin odasını toplamasını istiyorsanız, ne yapmasını ve ne zaman yapmasını istediğinizi net olarak belirtin. Açık uçlu talimatlar yanlış iletişime ve çatışmaya yol açabilir.

Sınır koyun. Değişmesini istediğiniz tutumları hakkında konuşun ve bunları istediğiniz şekilde değiştirmesi için yardımcı olmayı teklif edin.

Ve son olarak her konuda olduğu gibi bu konuda da altın kural: Rol modeli olun. Çocuğunuz sizin bir başkasına karşı kaba konuştuğunuzu ya da kötü davrandığınızı görürse, bu davranışı kopya edecektir.