|
|
 |
İlk yaşta parmak emmek normaldir ve çocuğa zararı yoktur.
Doğumdan itibaren var olan emme dürtüsü etkisiyle anne memesi veya biberon dışında da parmak ağza götürülebilir. Bebek anne memesinden emiyorsa ve arada yalancı emzik emiyorsa parmağını daha az emer. Bu duygusal bir rahatsızlık değildir. İlk yaşta parmak emmek ağız diş yapısını bozmaz.
Parmağını çok emen bebeklerde, parmakta oluşan kızarıklık ve tahriş için de endişelenmemelidir. Aile müdahalesi olmasa bile parmak emme 3 yaş civarında azalmaya başlar, 4 yaş civarındada kendiliğinden sona erer. Parmak emme alışkanlığının kalıcı dişler çıkmadan bırakılması gerekir. Uzun süren parmak emmelerde çocuk doktorunun desteğini almak gerekir.
Parmak emmeyi bıraktırmak oldukça zordur. Çocuğu oyalayacak başka aktiviteler bulunması gerekir. Çocuğun iki elini de meşgul edecek aktiviteler olmalıdır (hamur yoğurmak gibi). Dışarı çıkarken eldiven giydirmek yardımcı olabilir. Ona bol sevgi, ilgi göstermek gerekli, onun dinlenmesi ve yeterli uyuması sağlanmalıdır. Eğer çocuk ısrarla parmak emmeye devam ediyorsa ona baskı veya şiddet uygulanmamalıdır.
Bu durumda parmak emme zamanı koymak, mesela sadece uyumadan önce 2-3 dakika emmesine izin vermek ve bunun oturma pozisyonunda yapılmasını sağlamak yararlı olabilir. Başparmak emme, en zor bırakılan alışkanlıktır. Kız çocuklarında acılı oje sürülebilir.Eğer bir çocuk başparmağını aralıksız emiyorsa, soysa ilişkileri zayıfsa, içine kapalı, sessiz bir çocuksa bu konu çocuk psikiyatristi ile mutlaka görüşülmelidir.
|
|
|
|
| Sayfayi öner |
| Yorum Ekle |
|
|
| Yorumlar(0) |
| Oluşturma | 13 Temmuz 2011 Çarşamba 10:33 |
|
|
|
|
