Çocuğunuzu yalnız başınıza büyütmek zorundaysanız hayat sizin için biraz daha zor olabilir.

     Elbette desteğe ihtiyacınız olacak. Ama daha da önemli olan hayatı çocuk büyütmekten ibaret bir etkinlik olarak görme eğiliminden vazgeçmeniz. Jen Uscher, kendi deneyimlerinden yola çıkarak bekâr ebeveynlere şu altı tavsiyede bulunuyor… Yemek ve uyku zamanlarını, sabah kalkışları belli saatlerde programlayın. Öngörülebilir bir rutin oluşturmak hem çocuğunuza kendini güvende hissettirir, hem de işlerinizi daha kolay programlayabilmenizi sağlar. Hem bekar hem de çalışan bir ebeveynseniz iş saatlerinde çocuğunuzu özleyebilirsiniz. Eve gittiğinizde de zamanınızın büyük bölümünü onlara vereceksiniz. Böyle yapmayın. Mutlaka kendinize de birkaç saat ayırın. Psikolog Leah Klungness diyor ki: “Çocuklar ebeveynleriyle birlikte olmaya elbette ihtiyaç duyarlar. Ama onlar için uyku da büyük bir ihtiyaçtır. Dahası ebeveynlerin de kendilerine ayıracak zamana gereksinimleri vardır. Bu durumda onlar uyuduktan sonra kendinize ayıracağınız birkaç saat, herkese mutluluk verir.”

Oyuna zaman ayırın

      Hayat ne kadar yorucu geçerse geçsin, çocuğunuzla oynamak için bir miktar zaman ayırın. Ama oyun konusunda mutlaka son sözü çocuğun söylemesi gerekmez. İkinizin de sevebileceği oyunlar bulun. Böylece oyun sizin için bir zorunluluk olmaktan çıkar ve bu zamanı kendi dinlenme zamanınız olarak değerlendirebilirsiniz. Aile psikoloğu Barry G. Ginberg bu konuya şöyle açıklık getiriyor: “Ebeveynlere sık sık hafta içinde en az bir günü çocuklarıyla oyun oynamaya ayırmalarını tavsiye ediyorum. Bir saat bile olsa birlikte oyun oynamak, koşmak, arada konuşmak, bir topun peşinden koşmak hem size hem çocuklarınızla ilişkinize iyi gelir.”

Yardım isteyin ve kabul edin

     Güvendiğiniz insanlardan hem çocuk bakımı, hem de gündelik hayatın diğer sorumlulukları konusunda yardım isteyin. Ve size gelen yardım önerilerini de peşin peşin reddetmeyi düşünmeyin. Bekâr ebeveynlerin karşılaştıkları zorluklar, diğerlerininkinden bir hayli farklı. Çünkü sürekli olarak tek başlarına problem çözmekteler. Bu da hayattan aşırı yorulmak ve dahası hayatı yalnızca problem çözmekten ibaret zannetmek demek. Alacağınız yardımla hayatı kendinize biraz daha kolaylaştırabilirsiniz. Akrabalarınız, komşularınız, arkadaşlarınız, hatta çocuğunuzun öğretmeni ilk akla gelen yardım kaynaklarıdır.

Bakım ortağı

     Çocuk için bakıcı tutmanız gerekiyorsa ve bunun için bütçeniz de yetmiyorsa bir bakım ortağı bulabilirsiniz. Komşularınız ya da akrabalarınızdan sizin gibi bakıcı hizmeti alması gereken biriyle anlaşmak iyi fikir olabilir. Böylece bir bakıcı iki çocukla da ilgilenebilir. Tabii bu koşulda bakıcının ücretinin de yeni duruma göre ayarlanması gerekecektir. Ama her halükarda hem çocuğunuz bir oyun arkadaşı edinmiş olur, hem de bakıcı masrafları bir miktar azalır.

Çocuklarınızla işbirliği yapın

     Bekâr bir ebeveynin en büyük yardımcısı çocuklarıdır. Örneğin yemek masasının hazırlanması ve toplanması, kendi odalarının temizlenmesi, evin içinde ve uygun koşullardaysa çamaşırların asılması gibi konularda çocuklarınızdan yardım isteyebilirsiniz.

Mola verin

     Arada bir çocuklarınızı akrabalarınıza ve bakıcıya bırakıp kendinizle başbaşa kalın. Onlar var diye kendi hayatınızı yaşamaktan vazgeçmeyin. Ayda bir de olsa çıkıp arkadaşlarınızla dolaşın, sinemaya gidin, parkta tek başınıza kitap okuyun. Bütün bunlar size, anne/baba olmanın tadını daha iyi çıkartabileceğiniz bir ruh hali sağlar. Çocuklarınızın sizi eve ve dünyaya kapattığını düşünüp içerlemektense, arada bir onlarsız başınızı dinlemeyi tercih edersiniz.