"Her anne-baba çocuğunun kendine has kimliğinin olmasını ve özgüveninin gelişmesini ister." 

     Diyen Pedagog Güzide Soyak, bebeklikten başlayan güven duygusunun çocuk için çok önemli olduğunu, kendine güven duymanın temelinin bu zamanlarda atıldığını söylüyor.
Duygusal ve sosyal olgunluğunun gelişmiş olması kendisinin ve başkalarının sınırlarını bilen, iletişim becerilerinin yeterli ve uyum becerisinin yüksek olması, eleştirilere açık ve çözümler üretebilecek gelişmişliği sağlamak için birçok noktaya özen göstermek gerekir. Birçok anne-baba sınırsızlığı davranış kontrolünde zorlanmayı özgüven ile karıştırmaktadır.
 
     İlk bebeklik döneminden itibaren temel güven duygusunun oluşturulması için anne ve babalara birçok görevler düşmektedir. Temel ihtiyaçlarının zamanında karşılanması, koşulsuz sevgi ve kabul etme güçlü ebeveyn-çocuk ilişkisinin ilk adımlarını oluşturmaktadır. Sevildiğini hisseden ve ihtiyaçları zamanında görülen bir bebek aynı zamanda saygıda gördüğünü anlayacaktır. Sezgilerinin çok güçlü olduğu bu dönemde duygularınızı dokunarak hissettirmek kelimelerden daha güçlü olacaktır.
 
     Her çocuk biriciktir ve bir çocuk diğerine benzemez, bu kardeş bile olsalar geçerli bir kuraldır. Farklılıklara saygı göstermek, karşılaştırma yapmamak, onların kendi yetenekleri ile ilgili doğru bilinçlenmelerini sağlayacaktır. İletişim kurarken göz teması kurmak, yaşına uygun kelimelerle konuşmak, onunda kendini ifade etmesine izin vermek, duyguların ifadesini önemsemek iletişimi güçlendirecektir. Anne-baba tutumlarının tutarlı ve dürüst olması da önem taşır. Tutarsız rol model olmak çocuğun kendi yeterliliği ile ilgili olumsuz mesajlar almasına neden olacaktır. Nasıl göründüklerini davranışlarının kabul görülüp, görülmediği ile ilgili düşünceleri ilk olarak ebeveynlerinden duyacak olan çocukların kafalarının karışması da son derece normaldir. Karşılıklı saygı ilişkinin temelinde olması gereken bir unsurdur. Onun birey olduğunu kabul etmek. Haklarını görmek ve bunları önemsemek ona kendisini değerli olduğunu hissettirecektir.
 
     Sağlıklı ev ortamının, korumacı yaklaşımın olmadığı ilişkilerde özgüvenin gelişimine olanak sağlandığını söyleyebiliriz. Aile ile birlikte ilerleyen yıllarda değişen çevre şartlarının, içinde bulunduğu sosyal ortamın da çocuğun özgüveninde etkisi olmaktadır. Olabilecek bütün olumsuz etkilere rağmen sağlıklı ebeveyn-çocuk ilişkisi özgüvenin gelişmesindeki en önemli unsurdur.