|
YOKLUĞUMUN ŞİİRİ
Attığım her adım benden uzakta Bastığım her yerde yokmuşum meğer Çırprnırken ´ben´ denilen tuzakta ´Ben´ bana saplanan okmuşum meğer...
Aklım kumsal iken, ben toz paresi Çıktıkça yükseğe alçalır oldum Düşündüm derdimin nedir çaresi Susarak konuşmak, sonunda buldum...
Esrarlı vuslata bir adım kala Hasretin vecdiyle, ben kement attım Deryada boğulmak ne güzel bela Battıkça kurtuldum, çıktıkça battım...
Görünmez cevheri buldum diyerek Körlüğü kör ettim, deli bir taşla Bilmeyi bilmeden, bildim diyerek Boşluğu doldurdum, dolu bir boşla...
Nasılların sebebini sorarken Sualimi cevapladım ´niçin´de Çokluğumda yokluğumu ararken Yalnız kaldım yığınların içinde...
Satır satır böldü beni heceler Her kırkımı, kırka yardım savuştum Boşluğumu kucakladı geceler Sessizlikte, gürültüyle boğuştum...
Var´da yoku, haykırırken her seda Aklım ki, aklımı başımdan aldı O´na gidiyorum, bana elveda Sonsuz olan sona, bir nefes kaldı..
Uğur Işılak
|
|